10x kleur in een landelijk interieur

Het is nog altijd een hardnekkig vooroordeel dat landelijke woningen vooral grijs en beige moeten zijn. In het verleden hebben we al meermaals bewezen dat dat allerminst zo is. Om dat te bewijzen, doken we in ons archief. We zochten en vonden tien inspirerende voorbeelden van kleur in een landelijk interieur.

1. Kleurrijke combinatie

Tijdens ons bezoek aan het huis van Cherny van By Cherny viel ons oog meteen op deze kleurrijke zithoek. Roze fauteuils, oude reddingsboeien, kussens van oude postzakken … En natuurlijk bloemen op tafel om het kleurenpalet regelmatig aan te passen.

2. Blauwe accentmuur

Je hoeft een ruimte niet volledig in kleuren onder te dompelen om er een frisse uitstraling aan te geven. Een sterke accentmuur kan al volstaan. Deze slaapkamer, gerealiseerd door Home-Unique, is daar het bewijs van. De blauwe kleur is geïnspireerd op de blauw-wit gestreepte gordijnen die de eigenares had gekozen.

3. Subtiele toetsen

Ben je toch meer fan van een sober kleurenpalet met vooral grijstinten? Dan nog kun je subtiel wat kleur toevoegen met kleine accessoires. Die kun je nadien ook gemakkelijk weer vervangen, zodat het interieur voortdurend verandert. Deze bewoners kozen zowel hun meubels (behalve de fauteuils van Olàv Home) als hun accessoires bij Meubelpark De Bongerd.

4. Charmante tegels

Je kunt een sobere basis aanvullen met kleuraccenten, maar een kleurrijke basis kan natuurlijk ook. In Logeerderij Tussen Koe & Kroonluchter stelen oude vloertegels de show. De tegels in de hal lagen er al. De tegels in de keuken lagen vroeger in een Frans klooster.

5. Fris opgefleurd

Intussen is het al bijna tien jaar geleden dat we het huis van Véronique van Uylenbosch Home Interiors bezochten. Deze gastenkamer kunnen we ons echter nog levendig herinneren. De frisse kleuren fleuren de sobere, natuurlijke basis mooi op. Het portret van Véroniques zus zorgt voor extra kleur.

6. Uitbundig klassiek

Als er één decorateur is die graag kleur in een interieur brengt, dan wel Pieter Porters. De bewoners vielen voor zijn bekende uitbundige stijl, met dit als resultaat. Het interieur is de ideale mix van twee stijlen. De man des huizes is immers vooral fan van een theatrale, Engelse Stijl. Zijn vrouw daarentgen heeft het meer voor de elegante, verfijnde, Franse stijl.

7. Zuid-Europees karakter

Kleurrijke tegels: daar kennen ze in Zuid-Europa alles van. Zo ook in deze villa van de Belgische ingenieur Gert Cleymans, waar we in 2008 te gast waren. Gert ontwierp de keuken zelf. Ook de tegels van de spatwand tekende hij zelf. Als inspiratiebron gebruikte hij de dierenmotieven van Celia Birtwell.

8. Kleur vs. natuurhout

De bewoners van dit huis kozen vooral voor hout met een natuurlijke uitstraling. Zo toverden ze zelf een oude toonbank om tot bureautafel. Om het geheel wat spannender te maken, kozen ze hier en daar voor een fris kleuraccent. De chaise-longue met blauw-wit motief is daar een voorbeeld van.

9. Authentieke uitstraling

Toen de bewoners hun intrek namen in een beschermd pand, wilden ze het authentieke karakter zoveel mogelijk behouden. De tweekleurige terracottavloer draagt alleszins letterlijk zijn steentje bij. De paarse fauteuil en poef zorgen voor een extra vrolijke toets.

10. Rood plafond

Vloertegels, wandtegels, meubels, accessoires … Allemaal kwamen ze hierboven in een kleurrijke versie al aan bod. Passeerde nog niet de revue: een kleurrijk plafond. Sheila koos voor donkerrood, in de krijtverf Old Red van Pure & Original.

Bron beeld: 1. Realisatie By Cherny, fotografie Dorien Ceulemans – 2. Realisatie Home-Unique, fotografie Dorien Ceulemans – 3. Realisatie Meubelpark De Bongerd, fotografie Stefanie De Neve – 4. Locatie Logeerderij Tussen Koe & Kroonluchter, fotografie Stefanie De Neve – 5. Realisatie Uylenbosch Home Interiors, fotografie Dorien Ceulemans – 6. Realisatie House of Porters, fotografie Sarah Van Hove – 7. Realisatie Four Oaks Developers, fotografie Dorien Ceulemans – 8. Fotografie Jonah Samyn – 9. Realisatie Den Stal, fotografie Sarah Van Hove – 10. Fotografie Jonah Samyn | Tekst Bert De Pau